شجو

شجو. [ ش َج ْوْ ] (ع مص ) اختلاف و نزاع میان کسان افتادن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || اندوهگین کردن کسی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اندوهگین کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). || طربناک ساختن کسی را. از لغات اضداد است . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || از پیش بشدن . (تاج المصادر بیهقی ).