شجیة

شجیة. [ ش َ ی َ / جی ی َ ] (ع ص ) زن اندوهگین . (منتهی الارب ). امراءة شجیة؛ زن اندوهگین . (از اقرب الموارد). رجل شج و امراءة شجیة به تخفیف یاء، ولی برخلاف قیاس یاء را در نسبت مشدد ساختند و حال آنکه بر طبق قیاس باید شجویة باشد و توجیهی برای آن شده است که شجی به معنی مشجو است (از شجاه یشجوه فهومشجو و شجی ). وجه دوم آنکه عرب فعل را با یاء ممدودسازند و گویند قمن و قمین و سمج و سمیج و کر و کرّی و برهمین قیاس باشد شج و شجی . (از معجم البلدان ).