شخر

شخر. [ ش َ ] (ع اِ) بانگ اسب و آواز دهان آن . || آنچه برافتد از کوه . (منتهی الارب ). || شخرالشباب ؛ اول جوانی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شخرالرّحل ؛ جای برنشستن راکب از پالان که مابین کوهه ٔ پالان و دنباله ٔ آن است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شکاف است . (از اقرب الموارد).