شرع

شرع . [ ش ُرْ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ شارع . شارعة. یقال : ابل شُرَّع و رماح شُرَّع . (از ناظم الاطباء). رجوع به شارع و شارعة شود. || ماهی سردروادارنده . (منتهی الارب ): حیتان شُرَّع ؛ ماهی هائی که سرها را بلند کرده اند. (ناظم الاطباء). || به کنار آب آیندگان .(ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 61) : اِذ تأتیهم حیتانُهم یوم َ سَبْتِهِم ْ شُرَّعاً. (قرآن 163/7).