شرفمندی
لغتنامه دهخدا
شرفمندی . [ ش َ رَ م َ ] (حامص مرکب ) شرافتمندی . شرف داشتن :
بنازم شأن بیقدری من آن بی دست و پا بودم
که گردید از شرفمندی کف دست سلیمانش .
بنازم شأن بیقدری من آن بی دست و پا بودم
که گردید از شرفمندی کف دست سلیمانش .
خاقانی .
