شرف الدین
لغتنامه دهخدا
شرف الدین . [ ش َ رَ فُدْ دی ] (اِخ ) ابن القاضی الفاضل . پسر قاضی فاضل وزیر و قاضی سلطان صلاح الدین ایوبی است . و خود او ظاهراً به طب و گیاه شناسی توجهی داشته است . ابن البیطار از او برای سوسن اسود نقلی دارد (ج 1 ص 69). (یادداشت مؤلف ).