شریدن

شریدن . [ ش ُرْ ری دَ ] (مص ) جاری شدن و روان گشتن . (ناظم الاطباء). رجوع به شَریدَن شود. || ریختن آب و جز آن پی درپی و بدون فاصله . (از آنندراج ) (از برهان ) (ناظم الاطباء). پیاپی ریختن آب و مانند آن از ناودان یا جای دیگر و بر این قیاس شران ؛ یعنی پیاپی روان و ریزان ، و آواز ریختن پیاپی را شرشر به ضم هر دو شین نیز گفته اند و شار نیز در آبشار و سرشار به معنی ریختن است ؛ یعنی آبریز و سرریز. (انجمن آرا) (آنندراج ) ریختن پیاپی و بلافاصله ٔ آب از بالا و پایین . (فرهنگ فارسی معین ). شرشر کردن . شریدن . (در تداول ) : چندان باران آمدی که ناودان بشریدی . (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 5 ص 134).