شریعة

شریعة. [ ش َ ع َ ] (ع اِ) راه پیداکرده ٔ خدای تعالی بر بندگان در بندگی خود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). برخی گفته اند: راه کیش وآیین است و به این معنی توان گفت شرع و شریعت دو لفظ مترادف باشند. (از کشاف اصطلاحات الفنون ) (از اقرب الموارد). راه دین . (از تعریفات جرجانی ) (دهار). راه مسلمانی . (دهار). احکامی که خداوند برای بندگان قانون قرار داده . سنت . آیین پیغمبران . دین . (یادداشت مؤلف ). || فرمان بردن در التزام و اجرای بندگی . (از تعریفات جرجانی ). || راه روشن و راست . || آستانه . || جای آب درآمدن . ج ، شَرائع. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شریعت و شریعه شود.