شریعی
لغتنامه دهخدا
شریعی . [ ش َ ] (اِخ ) ابومحمد حسن شریعی . از صحابه ٔ امام دهم و یازدهم بود و او اول کسی است که بعد از امام یازدهم به ادعای بابیت برخاسته و به الحاد و کفر منسوب شده و توقیعی در لعن او صادر شده است . پیروان او را شریعیة می گویند. (از خاندان نوبختی ص 235). رجوع به شریعیة شود.