شریفی
لغتنامه دهخدا
شریفی . [ ش َ ] (اِخ ) بلخی ، معروف به صاحب . از گویندگان قرن نهم هجری قمری و از حاضران جوکی میرزا بود و اشعاری در مدح فرمانروایان بدخشان دارد. بیت زیر او راست :
قیامت است قدت گر بود قیامت راست
ز قامت تو به عالم قیامتی برخاست .
رجوع به فرهنگ سخنوران (مدخل صاحب ) و مآخذ مندرج در آن شود.
قیامت است قدت گر بود قیامت راست
ز قامت تو به عالم قیامتی برخاست .
(از قاموس الاعلام ترکی ).
رجوع به فرهنگ سخنوران (مدخل صاحب ) و مآخذ مندرج در آن شود.