شریف پای سوخته
لغت‌نامه دهخدا
شریف پای سوخته . [ ش َ ف ِ ت َ / ت ِ ] (اِخ ) نام شاعری که در فیه مافیه (ص 91) رباعی زیر از وی نقل شده است :
آن منعم قدس کز جهان مستغنی است
جان همه اوست او ز جان مستغنی است
هر چیز که وهم تو بر آن گشت محیط
او قبله ٔ آن است و از آن مستغنی است .
رجوع به ص 301 همان مأخذ شود.
آن منعم قدس کز جهان مستغنی است
جان همه اوست او ز جان مستغنی است
هر چیز که وهم تو بر آن گشت محیط
او قبله ٔ آن است و از آن مستغنی است .
رجوع به ص 301 همان مأخذ شود.
