شسته
لغت‌نامه دهخدا
شسته . [ ش ِ / ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) مخفف نشسته . (یادداشت مؤلف ). نشسته . (فرهنگ فارسی معین ) :
بپرسید کآن سبز ایوان بپای
کدام است تازان و شسته بجای .
من شسته به نظاره و انگشت همی گز
و آب مژه بگشاده و غلطان شده چون گوز.
شسته در باطن میان گلستان
ظاهراً خاری میان دوستان .
جوق جوق مبتلا دیدی نزار
شسته بر در با امید و انتظار.
حاصل آن کودک بر آن تخت نضار
شسته پهلوی قباد شهریار.
اینهمه بازار بهر این غرض
بر دکانها شسته بهر این عوض .
سواد و شام در پیش مه نو
چو لیلی شسته در پهلوی مجنون .
بپرسید کآن سبز ایوان بپای
کدام است تازان و شسته بجای .
اسدی .
من شسته به نظاره و انگشت همی گز
و آب مژه بگشاده و غلطان شده چون گوز.
سوزنی .
شسته در باطن میان گلستان
ظاهراً خاری میان دوستان .
مولوی .
جوق جوق مبتلا دیدی نزار
شسته بر در با امید و انتظار.
مولوی .
حاصل آن کودک بر آن تخت نضار
شسته پهلوی قباد شهریار.
مولوی .
اینهمه بازار بهر این غرض
بر دکانها شسته بهر این عوض .
مولوی .
سواد و شام در پیش مه نو
چو لیلی شسته در پهلوی مجنون .
امیرخسرو دهلوی .
