شطرانلغتنامه دهخداشطران . [ ش َ ] (ع ص ) قدح شطران ؛ قدحی که نیمه ٔ وی پر باشد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). کوزه ٔ نیم آب . (مهذب الاسماء). || شعر شطران ؛ موی سپید و سیاه . (از اقرب الموارد).
