شطوسلغتنامه دهخداشطوس . [ ش َ ] (ع ص ) آنکه خلاف امری کند که بدان مأمورباشد. || رونده به جهتی از جهات . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
