شظی

شظی . [ ش َ ظا ] (ع مص ) لنگیدن اسب ازغیژیدن استخوان شظای آن .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || منتفخ شدن مرده و دروا شدن هر دو دست و پای آن . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). دروا شدن هردو دست و پای مرده . (منتهی الارب ). رجوع به شَطی ̍ شود. || انشقاق عصب و پی . (ناظم الاطباء). کفتن پی . (منتهی الارب ). انشقاق عصب . (اقرب الموارد).