شعرانی

شعرانی . [ ش َ نی ی ] (اِخ ) شیخ ابوالمواهب عبدالوهاب بن احمدبن علی انصاری شافعی مصری معروف به شعرانی یا شعراوی . از بزرگترین دانشمندان و مؤلفان قرن دهم هجری بود و در علوم شرعی و جزآن مهارت داشت . وی از شاگردان شیخ جلال سیوطی و شیخ الاسلام زکریا انصاری و دیگر دانشمندان آن زمان بود و پس از کسب علوم دینی به تصوف گروید و ترک دنیا کرد و بیشتر روزها روزه بود. به سال 973 هَ . ق . در قاهره درگذشت . او راست 27 تألیف که از آن جمله است : الجواهر و الدرر الکبری . الجواهر و الدرر الوسطی . المیزان الکبری الشعرانیة المدخلة لجمیع اقوال الائمة المجتهدین و تعدیلهم و مقلدیهم فی الشریعة المحمدیة (فقه شافعی ). الیواقیت و الجواهر فی بیان عقائد الاکابر (درتصوف ). (از معجم المطبوعات مصر) (یادداشت مؤلف ).