شعرورةلغتنامه دهخداشعرورة. [ ش ُ رَ ] (ع اِ) بادرنگ ریزه . ج ، شَعاریر. (ناظم الاطباء). قثاء صغیر. قثاء بری . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). واحد شعرور به معنی خیار ریز. (از اقرب الموارد). و رجوع به شعرور شود.
