شعر

شعر. [ ش ِ ] (ع مص ) شَعْر. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). شعر نیکو گفتن . (منتهی الارب ). شعر گفتن هرچه باشد. (آنندراج ). و رجوع به شَعْر شود. || چیره شدن به شعر بر کسی . (ناظم الاطباء). || دریافتن و دانستن . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). دانستن . (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی ). دانستن از طریق حس . (تاج المصادر بیهقی ). و رجوع به شَعْر شود.