شعول

شعول . [ش ُ ] (ع اِ) ج ِ شُعْلَة. (ناظم الاطباء). به معانی شعله (زبانه و درخشش آتش و هیمه که در آن آتش درگرفته باشد). (منتهی الارب ). و رجوع به شعلة و شعله شود.