شعیللغتنامه دهخداشعیل . [ ش َ ] (ع ص ، اِ)ج ِ شَعیلَة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).رجوع به شعیلة شود. || اسبی که در دم وی سپیدی بود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
