شغا

شغا. [ ش َ ] (ع مص ) شَغاً. مختلف شدن دندانهای کسی در بلندی و کوتاهی و خروج و دخول . شَغْو. (منتهی الارب ). اختلاف روییدن دندانها در درازی و کوتاهی ، و خروج آن عیب است . (از اقرب الموارد). ناهمواری برآمدن دندان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). کم و بیش شدن دندانها در طول و عرض ، و آن از عیوب است . پس و پیشی و بلندی و کوتاهی دندانها. (یادداشت مؤلف ). شُغُوّ. شَغاً. (اقرب الموارد). و رجوع به مصادر مزبور شود.