شغواء

شغواء. [ ش َ ] (ع اِ) عقاب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (دهار) (اقرب الموارد). || (ص ) مؤنث اَشْغی ̍. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به اَشْغی ̍ شود. || زن ناهموار درازدندان . ج ، شُغْوْ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). درازدندان ، و شغیاء مثله . (آنندراج ). و رجوع به شغیاء شود.