شفاء

شفاء. [ ش ِ ] (اِخ ) بنت عبداﷲبن شمس العدویة القریشیه ، مکنی به ام سلیمان . از زنان صحابه ٔ نامدار است و در دوره ٔ جاهلیت نویسندگی میکرد. پیش از هجرت به اسلام گروید و به حفصة ام المؤمنین نوشتن آموخت . وی مورد توجه حضرت رسول (ص ) و عمر خلیفه ٔ ثانی بود. گویند نام وی لیلی و لقبش شفاء بود. شفاء در حدود سال 20 هجری . درگذشت . (از اعلام زرکلی ).