شفا جستن
لغت‌نامه دهخدا
شفا جستن . [ ش ِ / ش َ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) تشفی . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) :
کون و مکان را شفا قُران کریم است
چون تو نجویی شفابه درد بپایی .
درد تو جراحتی است ناسور
از زخم اجل شفات جویم .
کون و مکان را شفا قُران کریم است
چون تو نجویی شفابه درد بپایی .
ناصرخسرو.
درد تو جراحتی است ناسور
از زخم اجل شفات جویم .
خاقانی .
