شفعوی

شفعوی . [ ش َ ع َ وی ی ] (ص نسبی ، اِ) شافعی ، منسوب به شافعی . پیرو مذهب امام شافعی . (یادداشت مؤلف ) : و شافعی لم اَر من تعرض لجواز شفعوی قیاساً علی موسوی و ان کان بعض الفقهاء استعمله و هو حسن الملبس . (سیوطی ). وجه دوم آن است که گفت : «الذین آمنوا» وعده مؤمنان را میدهد... و شفعوی خود را سنی گوید و شیعه خود را مؤمن خواند. (کتاب النقض ص 288). قلعه ای ساخته بودند و راهها بر مسلمانان حنفی و شفعوی و شاعی بگرفته . (کتاب النقض ). همه ٔ فضلاء و عقلاءاز پادشاه و رعیت و... و شفعوی و شاعی بدانند که سخن اولش به آخرش نمی ماند. (کتاب النقض ص 386). انصاف این است که هر مسلمان حنفی و شفعوی به انصاف و استقصاءدر این مجموعه که این خواجه انتقالی کرده است نظر کند... (کتاب النقض ص 443)... همه ٔ شفعویان و حنفیان و شیعه این سنت را متابعت کرده اند. (کتاب النقض ص 406).
معزول گشته ای ز پی اعتزال را
از مذهب حنیفی و از رای شفعوی .

سوزنی .

و رجوع به شافعی شود.