شفقة

شفقة. [ ش َ ف َ ق َ ] (ع اِمص ) مهربانی . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) (دهار). رحمت و رأفت و حنو و انعطاف . (اقرب الموارد). و رجوع به شفقت شود. || ضعف . (از اقرب الموارد). || عطوفت توأم با ترس ، از این روست که خدای تعالی با صفت شفقت وصف نمیشود. (از اقرب الموارد).