شفیرة

شفیرة. [ ش َ رَ ] (ع ص ) شفیره . زنی که شهوت وی بر کنار شرمش باشد و زود انزال کند. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). و رجوع به عروسک شود. || زنی که به آرمیدن اندک بس کند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به شفرة شود. || (اِ) عروسک . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به عروسک شود.