شقة

شقة. [ش ِ ق ْ / ش ُق ْ ق َ ] (ع اِمص ) شقه . بُعد و دوری . || (اِ) ناحیه . || جهتی که مسافر قصد آنرا دارد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || مسافت بعید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). || راهی که طی آن راهرو را به رنج آورد. (از اقرب الموارد). || سفر دور و دراز. (منتهی الارب )(ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (ترجمان القرآن ). دوری به میان دو جای . (مهذب الاسماء). سفر بعید. گویند: شقةُ شاقةُ. (از اقرب الموارد). || سختی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || جامه ٔ پیش شکافته . خلاف جبه . ج ، شَقَق ، شِقَق ، شِقاق . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).