شقرانلغتنامه دهخداشقران . [ ش ِ ] (ع اِ) لاله .(منتهی الارب ) (آنندراج ). || مرغی است که زراعت را می خورد و از بین می برد. (از اقرب الموارد). || گیاهی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
