شلحاء

شلحاء. [ ش َ ] (ع ص ، اِ) شلحا. تیغ تیز. ج ، شُلح . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). تیغ تیز و آن به سبب اسم آلت بودنش مؤنث آمده است . (از اقرب الموارد). رجوع به شلحی شود.