شماتة

شماتة. [ ش َ ت َ ] (ع مص ) مصدر بمعنی شمات . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). شاد شدن به غم دشمن . (منتهی الارب ). شاد شدن به خرابی کسی . (آنندراج ). شادی کردن به مکروهی که دشمن را رسد. (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). رجوع به شمات و شماتت شود. || زشت روی شدن . (المصادر زوزنی ).