شمباءلغتنامه دهخداشمباء. [ ش َ ] (ع ص ) دختر پاکیزه دندان شیرین نفس (لغتی است در شنباء). (ناظم الاطباء). شنباء مؤنث اشنب به ابدال نون به میم . (از اقرب الموارد). رجوع به شنباء شود.
