شمس الدین
لغت‌نامه دهخدا
شمس الدین . [ ش َ سُدْ دی ] (اِخ ) جوینی . جد خواجه شمس الدین محمد جوینی وزیر اباقاخان بود. رباعی زیر از اوست :
چون بی رخ دلبر است ایام بهار
عیشم به چه دل باشد و شادی به چه کار
از باغ به جای سبزه گو تیغ بروی
از ابر بجای قطره گو تیر ببار.
(از مجمعالفصحاء ج 1 ص 304 و آتشکده ٔ آذر چ بمبئی ص 77).
چون بی رخ دلبر است ایام بهار
عیشم به چه دل باشد و شادی به چه کار
از باغ به جای سبزه گو تیغ بروی
از ابر بجای قطره گو تیر ببار.
(از مجمعالفصحاء ج 1 ص 304 و آتشکده ٔ آذر چ بمبئی ص 77).
