شمس الدین

شمس الدین . [ ش َ سُدْ دی ] (اِخ ) محمدبن فخرالدین مسعودبن عزالدین حسین دوم از ملوک شنسبانیه ٔ بامیان است . وی برادر حسام الدین علی است . سال وفاتش معلوم نشد، ولی آنچه محقق است تا سنه ٔ 586 در حیات بوده است ، زیرا در همین سال بود که سلطانشاه بن ایل ارسلان بن اتسز خوارزمشاه با سلطان غیاث الدین و معزالدین غوری جنگ نمود و شمس الدین محمد مذکور لشکر بامیان و طخارستان را به خدمت دو سلطان غوری آورد. (از حواشی چهارمقاله ص 2).