شمس

شمس . [ ش َ ] (اِخ ) طبسی .شمس الدین محمدبن عبدالکریم طبسی ، شاعر و فاضل معروف ایرانی اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری و ممدوح وی نظام الملک تاج الدین (صدرالدین ) محمد وزیر سمرقند است ، ولی گروهی دیگر مانند سعدالدین سعید قتلغ غازی و جز وی را هم مدح گفته است . دیوان او شامل قصاید،مقطعات ، غزلیات و رباعیات و در حدود 2000 بیت است ونسخی از آن در دست است . برخی از قصاید او در دیوان ظهیر فاریابی به خطا چاپ شده . وفات وی ظاهراً پیش از618 هَ . ق . اتفاق افتاده . شمس به سبک شاعران اواخرقرن ششم هجری مخصوصاً انوری شعر می سروده است . (فرهنگ فارسی معین ). وی قاضی شهر هرات بوده و اشعاری سروده است . وفات وی به سال 626 هَ . ق . اتفاق افتاده . (از ریاض العارفین ص 211). رجوع به فرهنگ سخنوران شود.