ترجمه مقاله

شمظ

لغت‌نامه دهخدا

شمظ. [ ش َ ] (ع مص ) آمیختن سخن نرم را با سخن درشت . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || برانگیختن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || نرم جنبانیدن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || آمیختن . || بازداشتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله