شمعا کیانالغتنامه دهخداشمعا کیانا. [ ش َ ] (اِ مرکب ) به لغت سریانی سمعالکیان . (مفاتیح ). فن طبیعی (سماع طبیعی ) از آن جهت که اول چیزی است که از وجود آموخته شود و به گوش رسد. (یادداشت مؤلف ). رجوع به سمعالکیان شود.
