شمم

شمم . [ ش َ م َ ] (ع اِ) بلندی کوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بلندی نای بینی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || خوبی و راستی بالای بینی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || درازی بینی . || باریکی سر بینی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || فروهشتگی سر بینی . || نزدیکی . || دوری و از اضداد است . || (ص ) دور. وقتی خانه ٔ کسی نزدیک یا دور باشد گویند: داره شمم . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || نزدیک .(از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).