شمکانلغتنامه دهخداشمکان . [ ش َ ] (اِخ ) شهرکی است به ناحیت پارس اندر میان کوه نهاده ، سردسیر و جایی آبادان و با کشت و برز و نعمت بسیار و مردم بسیار. (حدود العالم ).
