شناسندگان
لغتنامه دهخدا
شناسندگان . [ ش ِ س َ دَ / دِ ] (اِ) ج ِ شناسنده . آگاهان و دانایان و عارفان . (ناظم الاطباء). || کنایه از عرفاست . (یادداشت مؤلف ) :
شحنه ٔ غوغای هراسندگان
چشمه ٔ تدبیر شناسندگان .
شناسندگان برگرفتند ساز
ز دور فلک بازجستند راز.
ولی چه فایده از گردش زمانه نفیر
نکرده اند شناسندگان ز حق فریاد.
شحنه ٔ غوغای هراسندگان
چشمه ٔ تدبیر شناسندگان .
نظامی .
شناسندگان برگرفتند ساز
ز دور فلک بازجستند راز.
نظامی .
ولی چه فایده از گردش زمانه نفیر
نکرده اند شناسندگان ز حق فریاد.
سعدی .