شناقةلغتنامه دهخداشناقة. [ ش ِ ق َ ] (ع اِ) آویختن گاه . (یادداشت مؤلف ) : فلما وصل به [ بابن الزبیر رشید ] الی الشناقة... جلد. (معجم الادباء چ مارگلیوث ج 2 ص 420).
