شنبذ

شنبذ. [ شَم ْ ب ِ ] (معرب ، اِ مرکب ) معرب شون بوذی :
یقولون لی شنبذ و لست مشنبذاً
طوال اللیالی او یزول ثبیر.

ابوالمهدی (از المعرب جوالیقی ص 9).

و رجوع به همان کتاب ص 210 شود.