شنترةلغتنامه دهخداشنترة. [ ش َ ت َ رَ ] (ع مص ) پاره کردن جامه را بر خود: شنتر ثوبه شنترةً. (منتهی الارب ). پاره کردن جامه را بر خود. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
