شنداخلغتنامه دهخداشنداخ . [ ش ِ / ش ُ ] (ع اِ) شُنْدُخ در معنی طعامی که هرکه خانه ای بنا کند یا از سفر بازآید یا گمشده ٔ خود را بیابد آن را تهیه می کند. (از اقرب الموارد) . و رجوع به شندخ و شنذاخ شود.
