شنصرةلغتنامه دهخداشنصرة. [ ش َ ص َ رَ ] (ع اِمص ) سطبری . سختی . (منتهی الارب ). شنصره ٔ چیزی ؛ سطبر و نیک سخت گردیدگی آن و گویند: ایشان در شنصره اند؛ یعنی در شدت اند. (از اقرب الموارد). شنصیر. (منتهی الارب ). رجوع به شنصیر شود.
