شنوده
لغت‌نامه دهخدا
شنوده . [ ش َ / ش ِ/ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف ) مسموع . شنیده شده :
چون طوطیان شنوده همی گویی
تو بربطی به گفتن بی معنی .
گر گوش بشنود که بمانند او کسی است
کم دارد آن شنوده ٔ گوش استوار دل .
چون طوطیان شنوده همی گویی
تو بربطی به گفتن بی معنی .
ناصرخسرو.
گر گوش بشنود که بمانند او کسی است
کم دارد آن شنوده ٔ گوش استوار دل .
سوزنی .
