شنیژهلغتنامه دهخداشنیژه . [ ش َ ژَ / ژِ ] (اِ) سنیژه . ریسمانی باشد که از پهنای کار جولاهگان زیاد آید و آن را نبافند و به انگشت پیچیده در کناری گذارند. (برهان ) (آنندراج ).