ترجمه مقاله

شهبالا

لغت‌نامه دهخدا

شهبالا. [ ش َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) به معنی شاه بالا است یعنی دامادبالا، چه شه به معنی داماد هم هست و آن شخصی است که به قد و بالا و سن و سال با کسی که او را کدخدا می کنند برابر می باشد و او را نیز مانند داماد آراسته کرده با داماد به خانه ٔ عروس میبرند و به ترکی ساق دوش می گویند. (برهان ). شاه بالا. (جهانگیری ) (آنندراج ). شهباله . (ناظم الاطباء). و رجوع به شاه بالا شود.
ترجمه مقاله