شهبرةلغتنامه دهخداشهبرة. [ ش َ ب َ رَ ] (ع ص ) امراءة شهبرة؛ زن کلانسال یا اندک قوت یا گنده پیر فانی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). پیرزن . (نصاب ) (نشوءاللغة ص 17).
