شهدبوسیلغتنامه دهخداشهدبوسی . [ ش َ ] (حامص مرکب ) شیرین بوسه بودن . بوسه ٔ شیرین داشتن : چو ویسه فتنه ای در شهدبوسی چو دایه آیتی در چاپلوسی .نظامی .